Sabreren van Champagne
De kwestie van sabreren (met behulp van een sabel een fles champagne openen) is een beetje omstreden. Er zijn er die het zien als onbezonnen exhibitionisme, anderen zien het als een verspilling van goede wijn, nog meer die denken dat het gewoon voor de lol is.
Maar weinigen weten de geschiedenis van sabreren. Er zijn een aantal verhalen in de omloop over het onstaan. Het meest leuke verhaal is het volgende:
Toeval:
Zoals het met veel dingen gaat is het sabreren ook toevallig ontdekt. Napoleon was een veldheer die ook van de goede dingen van het leven hield. Tijdens de veldtochten werd er ook aan de innerlijke mens gedacht. Er gingen altijd ossenwagens mee naar het front. In deze ossenwagens zat eten en drinken voor de soldaten. Maar omdat Napoleon dol was op Champagne ging er ook altijd één ossenwagen helemaal gevuld met Champagne mee. Na een overwinning werd met de officieren een glas champagne gedronken om de zege te vieren. Bij verlies werd er Champagne gedronken om het verlies te verdrinken.
IN 1812 was Napoloen met zijn Grand Armée (650.000 soldaten) op veldtocht in Rusland. Bij de stad Smolensk ging het fout voor Napoleon. De ossenwagen met Champagne werd door de kozakken gestolen en meegenomen. Napoleon was des duivels en stuurde soldaten achter de kozakken aan. De Champagne moest terug naar Napoleon!
Er ontstond een hevige strijd tussen de kozakken en het leger van Napoleon en de kozakken merkten dat dit niet konden winnen. De kozakken dachten op dat moment: “Wij geen Champagne, dan jullie ook geen Champagne!” en besloten om de flessen dan maar stuk te slaan met hun sabel.
Maar de flessen werden niet stuk geslagen maar juist geopend. Onbedoeld hebben de kozakken toen het sabreren uitgevonden. Deze traditie wordt nog steeds in veel landen uitgevoerd.
Natuurlijk zijn er geen getuigen meer van deze gebeurtenis en zoals gezegd zijn er meerder verhalen in omloop over het ontstaan van sabreren maar dit is wel een van de leukste.
